HeerenMatchplay finale 2019
Peter Bruining
Heeren,
En dan is daar de grande Heeren finale, de woensdag waar vele golfers naar uitgekeken hebben. Van de kleine 60 deelnemers dit jaar hadden zich zo’n 41 aangemeld. Wij moesten als wed-co het helaas doen zonder Hein die Costa Rica met een bezoek aan het vereren is. Op het laatste moment meldde Simon zich helaas ziek (Simon sterkte) en Raymond moest onze zuiderburen uitleggen wat goed brood uit Holland inhoud.
Wij maakten ons ernstig zorgen over hetgeen de natuur ons dinsdag in Zandvoort flikte. In al die jaren heb ik nog nooit zo veel water uit de hemel zien komen. De Kostverlorenstraat veranderde in een kolkende rivier en op de van Lennepweg stond het water bij de auto’s tot halverwege de portieren. Word je als wed-co toch een beetje angstig. Was Wilnis wel een goede keus. In Wilnis gelukkig geen wolkbreuken en ook de buien van zondag had de baan goed doorstaan. Zelf gezien.
Maar oom Arie Loos (ja familie van Fred) van Bad-Zuid beantwoorde iedere telefonische vraag: hoe is het weer bij u, met: prachtig, de zon breekt door. Ook al kwam de regen met bakken uit de hemel. Zei dan tegen mij, drinken in ieder geval een kop koffie.
Met dit in gedachte waren wij toch gerustgesteld toen wij na onze busreis met de prachtige touringcar van Brouwer Tours op het golfpark aankwamen en al wat flights uit de baan zagen komen. Moest goed komen. Trouwens degene die verkozen met eigen vervoer te gaan hebben wel wat gemist. Onze chauffeur heeft er echt een tocht door de Ronde Venen van gemaakt. Mooie smalle wegen. Hij dacht waarschijnlijk de mannen zijn een dagje uit, leuk die oude poldertjes.
Wonder boven wonder was iedereen op tijd aanwezig na wat info etc. kon de loting plaats vinden. Jammer maar weer niet gelukt dit voor het nageslacht en site vast te leggen.
Iedereen zijn buggy en lunchpakket. Tot nu toe niet gelukt om alle pakketten voor de speciale wensen van sommige Heeren, aan deze uit te reiken. Volgend jaar rose tasjes gebruiken lukt het misschien wel. Nog even dank aan Carla, Ingrid en mijn lieve Marina voor het broodjes smeren etc.
Klokslag 12:00 konden de eerste flights afslaan en klokslag 12.00 kwam er een stevige bui uit de fraaie Ronde Venen hemel zetten.
Bijzonder waren natuurlijk de twee finale flights.
De loting had uitgemaakt dat in flight 1 Hans tegen Martin begon en Kees tegen René.
Martin had niets aan het toeval overgelaten. Vernomen dat hij de dagen voor de finale regelmatig even bij Hans is gaan buurten. Op de baan droeg hij zijn felgroene jack. Kan natuurlijk onbewust zijn maar toch. Mocht alleen niet baten hij verloor met maar één hole verschil van Hans.
Kees en René verdeelden als echte Heeren de holes. De tweede negen werd er door Hans een verwoede strijd met René uitgevochten. Ballen in water, zelfs verkeerde ballen spelen alles wat duidelijk maakte dat deze Heeren tot het uiterste van hun kunnen zijn gegaan.
De uiteindelijke beslissing viel, zoals een zinderende finale betaamt, op de laatste hole. Hans en René deelden de punten. En daarmee was Hans zeker van de eindoverwinning.
Martin had weinig mededogen met Kees. Deze moest het onderspit delven.
In de tweede finale flight wist Werner zijn punten totaal van 18 op te vijzelen naar 22 door zowel Ton als Rut weinig holes te gunnen. Peter en Rut haalden wel ieder twee punten binnen en lieten onze Ton met lege handen het clubhuis binnen komen.
De einduitslag van de toppers is: Hans dus kampioen (24) en Martin (23) een goede tweede. Werner (22) derde en René (21) vierde. Daarna eindigde Kees en Dirk met 20 punten en Peter, Rut en Alejandro met 19 punten. Alejandro wist zich op deze finale in de top te spelen. Het loont dus blijkbaar de wed-co iedere speelavond een consumptie aan te bieden. Mooie traditie.
Iedereen heeft recht op zijn controle zo ook uw wed-co. En in ons geval is het ons aller Martin. Die blijkt niet alleen complete wedstrijden in zijn hoofd te hebben maar ook de punten en eindstanden. Wij werden er door hem terecht op gewezen dat Rut geen 21 punten kon hebben maar dat 19 zijn eindstand moest zijn. Onze excuses en Martin bedankt voor het meedenken.
Verder nog even de zeer eervolle vermelding voor Richard, hij heeft zich als Heer gedragen. Maar hij bleek een sluwe vos door mijn zoon Paul en ondergetekende heel weinig te gunnen. Had zelf niet op veel gerekend maar één hole cadeau krijgen! Het zij zo.
Paul strompelde de laatste drie holes over de fairway. Had vanwege zijn voetblessure een buggy moeten vragen, maar is niet alleen stoer ook stronteigenwijs. Door een communicatiefoutje werd Richard bij de prijsuitreiking naar voren gevraagd maar er was geen prijs alleen de zeer eervolle vermelding van overall dag winnaar. Mijn excuses voor Richard zijn hier echt op zijn plaats. Te meer omdat hij met een prachtige drive rekende (wij ook) op de longest echter Werner kwam iets verder. De neary was voor Michiel, hier aantonend dat lengte niet alles is maar precisie des te meer. Beide ontvingen de zilveren Heeren Matchplay sleutelhanger.
Tijd voor drank en spijs en het oh zo belangrijke evalueren van de wedstrijden. Kreeg zelf de indruk dat de kok de tel was kwijtgeraakt bij het frituren van de bitterballen of dat een groep clubgolfers ook wel zin hadden in een balletje. Weinig balletjes.
Iedereen aan tafel zittend nam Hans het woord en waar hij al vaker mee gedreigd heeft gaat nu echt gebeuren. Hij stopt met de deelname aan de Heeren Matchplay. Er zijn meerdere redenen en hij heeft gelijk. Maar als wed-co vinden wij dit wel een verlies voor onze competitie. Maar heel cryptisch vertelt hij wel iedere keer dat het voorlopig voor het komende jaar is. Aan ons als wed-co Hans hartelijk te danken voor zijn altijd positieve houding en ondersteuning.
Het aangekondigde verrassing diner kon van start maar de kok had blijkbaar toch wat meer tijd nodig dan verwacht. Komt natuurlijk het drankgebruik wel ten goede. Prima carpaccio van Spaanse ham met lekker broodje.
Tijd voor Bou de prijzen uit te reiken. Een geliefde prijs is de riante Dinerbon van Southern Cross. Hans had besloten van deze prijs af te zien omdat dit zijn laatste finale was.
Hij kreeg natuurlijk weer de wisseltrofee (van FysioVis) en het bijzondere beeld van Robert Maas. Martin kan daardoor met Kim romantisch gaan dineren bij Southern Cross. Kan hij met haar nogmaals zijn 9-holes tegen Hans doornemen. Werner verdiende met zijn derde plaats twee green-fees van Golfpark Wilnis. De overige finalisten kregen vis-bonnen of flessen Prosecco.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
En niet te vergeten de Aad van den Hoek trofee, aangeboden door Ralph Kras, werd wederom door Ruud gewonnen.
Niet alleen deze schitterende trofee maar ook een bon voor een visschotel kon Ruud mee naar huis nemen.
Alle meespelende Heeren kregen een heerlijke fles HeerenMatchplaywijn, voorzien van een speciaal door Dirk ontworpen exclusief etiket.
Maakt deze fles tot een collectors item.
Toen kwam het verrassende hoofdgerecht: mooi stukje vis met wat weinig groente en heerlijke patatjes natuurlijk met vette fritessaus. Over de kwaliteit niets te zeggen maar het verschil in porties was inderdaad een verrassing. Eric Fransen mijn tafelgenoot keek wat beteuterd naar zijn stukje vis ter grootte van een speelkaart. Op mijn bord lag echter een riante visfilet. Heb maar met de jongste van onze Heeren geruild hij moet er nog van groeien. Is zeker, mochten wij nogmaals op Wilnis terugkomen, een puntje van overleg. Het toetje maakte wel weer veel goed, gewoon lekker.
Na de koffie iedereen zijns weeg en de buspassagiers de bus in. Op de Hofmanweg, onder de wakende ogen van onze beveiliging camera’s, stonden onze auto’s keurig te wachten. Zo ook Anne en Tineke.
Rest ons alle sponsors te bedanken:
Raymond, Charlie, Kees, Dark, Southern Cross, Filoxenia, Laurel & Hardy, de Meerpaal, Arie Guijt, John/Rob en Ralph.
Heeren graag tot ziens en ieder geval tot volgend jaar.
Namens uw Wed-co, Bou, Dirk en Hein.
Met sportieve groet Peter
